شهر سوخته [electronic resource]

شهسواری, نیما2023

eBook

Availability by location

Summary

اینجا شهر سوخته استمردمان این شهر را سوزانده‌اند، می‌دانی آنان خود خویشتن را سوزاندند، آری در آن روزگارانی که ندایی زمین و آسمان را درنوردید آنان مسکوت ماندند و از آن تبعیت کردند، آخر از دیربازی آنان را آموخته بودند بدین خاموشیحال که ندای دردآلود خشم از خیابان‌ها به گوش می‌رسد، حال که رنج را فدیه به مردم می‌دهند، حال که این بیداد داد آنان شده استحال آنچه به طول این سالیان کاشتند را درو می‌کننداین بذر همان دورترها استهمان دانه از نفرت که به دل اینان کاشتند را امروز بارور می‌بیننددلم با هوای آلوده اینان نیست، دلم از روزگار اینان دور و سالیان است که از آنان دورمانده‌اممرا با هوای آنان چه کاراینان انقلاب را به آیین انقلاب به پیش بردند، تنها هدف غایی در برابر همان انقلاب بود، چیزی فراتر از آن را استدعا نکردندآری اینان استدعا کردند، حق خویش را اداعه کردند، بر آسمان چنگ زدند و بر خاک نشستند تا آنچه آرزو دارند را از والاتری فدیه گیرند، اینان حق را از آن محقان دیدند و در تمنای آن به خاک نشستندشهرم سوخته است، بر دیوارهایش نقش خون رنگ بسته و هیچ از آزادی به میدان آن نیستحال مدام می‌بافند، میدان اسارت را میدان آزادی نام می‌نهند، به واژگان می‌آویزند و در تمنای آزادی دل در گروی کلمات بسته‌اندما را با اینان چه کار، ما را با آزادی اینان چه کار؟آزادی اینان به قیمت اسارت ما تمام خواهد شدچگونه این قوم به حج رفته در طواف اسارت برآمدند، چگونه عقل را زایل کردند و بر ادعا چنگ انداختند، نوشته‌ها را آتش زدند و به قول فراخواندند، قول می‌داد، پیش‌تری خوانده بود، از او دورترها خوانده بودند و ای‌وای که در تمنا آزادی به اسارت چنگ انداختندخاطرت هست، از حق رأی زنان گفتپاسخ قبله‌ی عالم در ماه آنان چه بود؟بر این حق خوانده شده تمرد کرد و فریاد وامصیبتا سر داداو نداده بود که پادشاهش بر آسمان این حدیث مجمل را از کمی پیش‌تر خوانده بودچرا نخواندند؟چرا ندانستند؟چرا تا بدین‌سان غریبه‌اند این قوم از خواندن و دانستناینان همه چیزدانان جهان‌اند